Nynorskordboka
stryke
stryka
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å strykaå stryke | stryk | strauk | har stroke | stryk! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| stroken + substantiv | stroke + substantiv | den/det strokne + substantiv | strokne + substantiv | strykande |
Opphav
norrønt strjúkaTyding og bruk
- fare lausleg over, særleg med handa;jamfør strykande (1)
Døme
- stryke nokon over håret;
- stryke seg over munnen med handbaken;
- katten strauk seg rundt føtene mine
- glatte med strykejern
Døme
- stryke skjorter
- streke over;slette ut, fjerne
Døme
- stryke ut og skrive på nytt;
- heile kapitalen vart stroken;
- sinnet var som stroke av henne
- la gå ut;sløyfe
Døme
- stryke som medlem;
- stryke seg av lista
Døme
- stryke av seg lua
- stryke på i eit tynt lag;
Døme
- stryke på måling
- føre boge over strengene på strykeinstrument
Døme
- ho stryk bogen så mjukt og fint på fela
- ikkje (la) bestå (1)
Døme
- stryke ein kandidat til eksamen;
- ho strauk i matte
- presse rogn og mjølke ut av fisk
Døme
- stryke laksen
- minke (2) (segl);jamfør berge/stryke/reve segl
- fare snøgt;jamfør strykande (2)
Døme
- stryke på dør;
- stryke av garde;
- flya stryk like over hustaka;
- skuta strauk ut fjorden med god bør
Faste uttrykk
- stryke flaggetfire flagget som teikn på at ein kapitulerer
- stryke medsetje livet til;
døy;
gå tapt- ein hest strauk med i ein låvebrann;
- fleire millionar kroner kan stryke med
- stryke med håraføye eller smiske med
- det er best å stryke han med håra
- stryke på dørspringe ut av huset
- ho kledde raskt på seg og strauk på dør
- stryke sin kosforsvinne