stift 1
substantiv hankjønn
Opphav
frå lågtysk; samanheng med stivTyding og bruk
- metalltråd bøygd i rette vinklar til ha i ein stiftemaskin
- lang og smal (oftast sylindrisk) reiskap
- som etterledd i ord som
- fargestift
- leppestift
- nål i pickup (2) på platespelar
Døme
- senke stiften ned til vinylplata
Faste uttrykk
- slå stiftensetje hendene i underlaget, kaste seg over hovudet og kome ned på føtene