Avansert søk

Nynorskordboka 5551 oppslagsord

adjektiv

i samansetningar: som gjeld ein person;
personleg (1)
i litteraturvitskap: prega av éin eller fleire personar i eit verk;
til skinad frå autoral

substantiv hankjønn

førsteleddet frå engelsk PIN, forkorting for Personal Identification Number

passord som betår av tal, brukt til å bekrefte identiteten til brukaren av til dømes eit bankkort

substantiv hankjønn

frå engelsk, forkorting for personal computer

liten datamaskin meint for éin brukar;

adjektiv

æutoraˊl

av latin autor ‘opphavsmann’; jamfør -al (

i litteraturvitskap: prega av forfattaren;

til skilnad frå personal

substantiv hankjønn

norrønt persóna; frå latin

individ;
einskildmenneske
Døme
- hytta har plass til seks personar
figur i film, roman eller liknande
- - biperson
  - hovudperson
i jus: samanslutning eller individ som har rettar og plikter etter lova;
rettssubjekt;
jamfør juridisk person
i grammatikk: trekk knytt til visse pronomen (i somme språk òg til verb) som viser at bodskapen gjeld avsendaren/avsendarane (1. person), mottakaren/mottakarane (2. person), eller den/det/dei det blir snakka om (3. person)
Døme
- pronomenet ‘vi’ er i 1. person fleirtal
- - førsteperson
  - andreperson
  - tredjeperson

andre person
grammatisk trekk som viser at ei utsegn gjeld den eller dei det blir snakka til
det personlege pronomenet i andre person fleirtal er ‘de’ eller ‘dokker’;
‘du’ er 2. person eintal
første person
grammatisk trekk som viser at ei utsegn gjeld den eller dei som snakkar
det personlege pronomenet i første person eintal er ‘eg’;
‘vi’ er 1. person fleirtal
i eigen person
sjølv;
utan avløysar
statsministeren møtte i eigen person
tredje person
grammatisk trekk som viser at ei utsegn gjeld den, det eller dei det blir snakka om
det personlege pronomenet i tredje person fleirtal er ‘dei’;
‘han’, ‘ho’ og ‘det’ er 3. person eintal