Nynorskordboka
førsteperson, fyrsteperson
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein førsteperson | førstepersonen | førstepersonar | førstepersonane |
| ein fyrsteperson | fyrstepersonen | fyrstepersonar | fyrstepersonane |
Tyding og bruk
- synsvinkel som er knytt til ein eg-person
Døme
- snakke om seg sjølv i førsteperson;
- historia blir fortalt i førsteperson
- grammatisk trekk som viser at bodskapen gjeld avsendaren eller ei gruppe avsendaren er ein del av
Døme
- 'eg’ og ‘vi’ er førsteperson;
- skrive noko i 1. person eintal