Nynorskordboka
personleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| personleg | personleg | personlege | personlege |
Opphav
av personTyding og bruk
- som gjeld, høyrer til eller er retta mot éin person
Døme
- få personleg kritikk;
- ha god personleg hygiene;
- eg skreiv eit personleg brev til henne;
- har du ei personleg meining om dette?
- ho har ein personleg sekretær
Døme
- religion er ei personleg sak;
- han stilte meg eit svært personleg spørsmål;
- ho fortalde ei personleg historie
- som byggjer på eigne røynsler
Døme
- eg har personleg kjennskap til å leve i eit ufritt land
- som ein sjølv gjer
Døme
- eg skal personleg ta meg av saka;
- ho var personleg vitne til hendinga
- som ein tenkjer seg at eksisterer som personlegdom
Døme
- tru på ein personleg gud
- i grammatikk: som har med person (4) å gjere
Faste uttrykk
- personleg datamaskinliten datamaskin meint for éin brukar;
pc - personleg pronomenpronomen brukt for å vise til ein grammatisk person (4)
- ‘han’ og ‘deg’ er døme på personlege pronomen