Nynorskordboka
privat 2
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| privat | privat | private | private |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| privatare | privatast | privataste |
Opphav
av latin privatus ‘skild (frå det offentlege)’, av privare ‘ta frå’Tyding og bruk
- som ikkje høyrer til eller gjeld det offentlege
Døme
- privat eigedom;
- privat rett
- brukt som adverb:
- undervise nokon privat
- som berre gjeld einskildindividet;personleg
Døme
- ei privat sak;
- ha ei privat meining;
- private interesser
- som ikkje er open for allmenta
Døme
- ein privat fest