Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 29 oppslagsord

møk, møkk

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt mykr

Tyding og bruk

  1. avføring frå dyr;
    fast dyregjødsel;
    Døme
    • køyre møk;
    • dei spreidde møk på jorda
  2. Døme
    • det er møk på golvet
  3. Døme
    • billige plastleiker er berre noko møk

Faste uttrykk

  • som hakka møk
    i store mengder
    • billettane gjekk som hakka møk;
    • boka selde som hakka møk

møkje, møke

møkja, møka

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt mykja

Tyding og bruk

  1. gjødsle med møk (1)
  2. fjerne møk
    Døme
    • møkje hestebåsen;
    • dei møkte ut av stallen
  3. gjere skiten
    Døme
    • møkje seg til

som hakka møk

Tyding og bruk

i store mengder;
Sjå: møk
Døme
  • billettane gjekk som hakka møk;
  • boka selde som hakka møk

moke 2

moka

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt moka; av møk

Tyding og bruk

  1. flytte masse med spade, skuffe eller liknande;
    skufle unna
    Døme
    • moke veg i snøen;
    • dei mokar snø heile vinteren;
    • vi må moke i fjøset
  2. slå, kaste eller sparke hardt og planlaust;
    Døme
    • moke ballen ut frå mål;
    • eg moka tinga mine inn i skapet

Faste uttrykk

  • moke i seg
    leggje dugeleg innpå med mat

gjødsel

substantiv hokjønn

Opphav

av gjø (3 ‘gjere god’

Tyding og bruk

stoff (ekskrement eller kjemisk preparat) som blir brukt som næringstilførsel til jord og vokstrar;
jamfør møk (1) og frau (2)
Døme
  • spreie gjødsel

møkdyngje, møkdynge, møkkdyngje, møkkdynge, møkadyngje, møkadynge, møkkadyngje, møkkadynge

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

dyngje med møk;
Døme
  • det er ei møkdyngje bak fjøset

møkgreip, møkkgreip, møkagreip, møkkagreip

substantiv hankjønn, hokjønn eller inkjekjønn

Tyding og bruk

greip (1) til å breie møk med;

møka-, møkka-

i samansetning

Opphav

av møk og møka

Tyding og bruk

  1. førsteledd i ord som gjeld møk (1);
  2. forsterkande førsteledd som gjev uttrykk for nedsetjande syn på etterleddet;
    i ord som møkajobb og møkavêr

møkslede, møkkslede, møkaslede, møkkaslede

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

slede (1) til å køyre møk med

drit 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt drit nøytrum, av drítr ‘skit, skam’; av drite (2

Tyding og bruk

  1. avføring (2) eller ekskrement frå menneske eller dyr;
    Døme
    • moke driten i fjøset
  2. noko som er umoralsk eller uynskt
    Døme
    • det finst så mykje drit på internett
  3. noko som er skite;
    Døme
    • støv og drit på golvet
  4. person som har gjort noko gale, og som ein ikkje liker;
    Døme
    • ho er ein drit

Faste uttrykk

  • ikkje ein drit
    ikkje i det heile teke;
    ikkje nokon ting;
    ingenting (2
    • eg ser ikkje ein drit
  • kaste drit på
    snakke fornærmande eller nedsetjande om eller til
    • kaste drit på motstandaren
  • noko drit
    noko negativt eller uynskt;
    herk (1)
    • for noko drit!
    • tap er noko drit!
    • dette vêret er noko drit!
  • slengje drit
    snakke fornærmande eller nedsetjande
    • dei sit berre og slengjer drit;
    • dei slengde drit til læraren;
    • ingen skal få slengje drit om far min!