Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

substantiv inkjekjønn

det å hoste ( ein einskild gong

verb

norrønt hósta

presse luft kraftig og høglydt frå lungene for å fjerne slim, framandlekamar og liknande frå dei nedre luftvegane
Døme
- hoste og harke;
- hoste opp slim;
- eg hosta heile natta
i overført tyding: gje støytvise og kraftige lydar, ofte som teikn på at noko ikkje fungerer
Døme
- motoren hostar og går ujamt

hoste opp
i overført tyding: skaffe til vegar;
få tak i
fotballklubben hosta opp fleire millionar;
ho klarte å hoste opp fleire gode forslag

substantiv hankjønn eller inkjekjønn