Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
3 treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

forhindre

forhindra

verb

Opphav

frå lågtysk; av for

Tyding og bruk

gjere så noko ikkje skjer;
vere i vegen for;
stoppe, hindre
Døme
  • bli forhindra frå å kome;
  • forhindra ulykker
Artikkelside

meinke

meinka

verb

Opphav

samanheng med mein (1

Tyding og bruk

  1. hindre, forhindre;
    nekte
    Døme
    • meinke nokon noko;
    • vi kan ikkje meinke han i det;
    • dei meinka meg å gå
  2. vere til bry;
    skiple
    Døme
    • det meinka henne ikkje at ho slo foten
Artikkelside

forhindring

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. det å forhindre eller bli forhindra
    Døme
    • forhindring av ulykker
  2. noko som hindrar eller kjem i vegen;
    Døme
    • møte forhindringar
Artikkelside