Avansert søk

17 treff

Nynorskordboka 17 oppslagsord

blinke 1

blinka

verb

Opphav

av blink (1; samanheng med blank

Tyding og bruk

setje merke på tre som skal hoggast
Døme
  • vere i skogen og blinke

Faste uttrykk

  • blinke ut
    • velje ut og setje merke på tre som skal hoggast
    • i overført tyding: sjå seg ut, velje ut til ei viss oppgåve
      • blinke ut tre kandidatar

blinke 2

blinka

verb

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

  1. Døme
    • bilen blinka med lysa;
    • stjernene blinka på himmelen
  2. Døme
    • blinke med auga når det smell

klippe 2

klippa

verb

Opphav

norrønt klippa

Tyding og bruk

  1. skjere med saks, tong eller maskin
    Døme
    • klippe neglene;
    • klippe plenen;
    • klippe til stoffet
  2. setje merke med saks eller tong
    Døme
    • klippe billettar
  3. bevege raskt;
    Døme
    • klippe med auga
  4. i IT: merkje og ta ut tekst, bilete eller fil som skal bli flytta til ein annan plass
    Døme
    • klippe ut eit avsnitt;
    • klippe og lime i teksten
  5. om digitale bilete, filmar eller lydopptak: redigere, forme;
    Døme
    • klippe til lydopptaka;
    • klippe saman ein kortfilm

Faste uttrykk

  • klippe av
    fjerne ein del frå noko;
    korte av
    • klippe av seg alt håret;
    • buksa var klipt av nedst
  • klippe bort
    fjerne ein opphavleg del frå noko
    • klippe bort daude greiner;
    • andletet er klipt bort frå biletet
  • klippe over
    dele i to
    • klippe over navlestrengen;
    • klippe over eit silkeband
  • klippe ut
    ta ut tekst eller bilete for å samle på det eller bruke det
    • klippe ut eit avisbilete;
    • klippe ut ein blomster frå teikneboka

glimte

glimta

verb

Opphav

samanheng med glime (2

Tyding og bruk

lyse i glimt (1);
skine kort;
Døme
  • det glimta frå lyset i taket

Faste uttrykk

  • glimte til
    overraske positivt;
    lykkast (ein enkelt gong)
    • det hender at eg glimtar til med dessert midt i veka;
    • boka glimtar til med ei og anna humoristisk forteljing

blunke

blunka

verb

Opphav

samanheng med blinke (2

Tyding og bruk

  1. late att og opne auga snøgt
    Døme
    • så snøgt som ein blunkar med auga;
    • ho blunka til meg og smilte
  2. Døme
    • varsellysa stod og blunka

Faste uttrykk

  • utan å blunke
    i overført tyding: utan atterhald eller tvil
    • seie ja utan å blunke

blink 1

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

  1. merke til å sikte eller skyte på;
    (svart, rund) flekk midt i ei skyteskive
    Døme
    • skyte på blink;
    • treffe blinken;
    • skyte blink
  2. merke på trestamme etter blinking;
    jamfør blinke (1
  3. samling av tre som er blinka (1
    Døme
    • selje blinken på rot

Faste uttrykk

  • fylle blinken
    i skiskyting: treffe alle blinkane på skyteskive
    • på tredje skyting imponerte han med å fylle blinken
  • midt i blinken
    nett det ein ynskjer;
    heilt rett
    • dette må vere ei bok midt i blinken for deg

varsellampe

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

  1. lampe som brukast til varsling
    Døme
    • varsellampene fekk hindra bilistar i å køyre inn i tunnelen
  2. i overført tyding: teikn på at noko uynskt kjem til å skje
    Døme
    • omsetningssvikt har fått varsellampene til å blinke

tømmerblinking

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å blinke (1 tre

blinke ut

Tyding og bruk

Sjå: blinke
  1. velje ut og setje merke på tre som skal hoggast
  2. i overført tyding: sjå seg ut, velje ut til ei viss oppgåve
    Døme
    • blinke ut tre kandidatar

blikte

blikta

verb

Opphav

av blik

Tyding og bruk

  1. svinge, vifte (med noko)