Avansert søk

34 treff

Nynorskordboka 34 oppslagsord

biologisk

adjektiv

Uttale

biolåˊgisk

Opphav

av bio-

Tyding og bruk

som gjeld biologi
Døme
  • ein biologisk prosess;
  • biologiske ressursar

Faste uttrykk

  • biologisk far
    genetisk far;
    barnefar
  • biologisk kjønn
    genetisk og/eller anatomisk kjønn
  • biologisk klokke
    det at mange biologiske prosessar går føre seg rytmisk og uavhengig av ytre tilhøve
  • biologisk krigføring
    bruk av virus og levande mikroorganismar, bakteriegifter eller andre skadelege levande skapningar som krigsvåpen
  • biologisk mangfald
    mangfald av levande organismar;
    biodiversitet
    • ta vare på naturen og det biologiske mangfaldet
  • biologisk materiale
    materiale som inneheld genetisk informasjon, og som kan formeire seg sjølv eller formeirast i eit biologisk system
  • biologisk mor
    kvinne som eit barn er fødd av
  • biologisk produksjon
    (matvare)produksjon av planter og dyr
    • fiskeoppdrett er ein biologisk produksjon
  • biologiske foreldre
    genetiske foreldre

klokke 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt klokka, frå lågtysk eller mellomalderlatin; truleg opphavleg keltisk lydord

Tyding og bruk

  1. djup metallskål som heng med botnen opp (og har kolv inni);
    stor bjølle
    Døme
    • ringje med klokkene;
    • det kimar i klokker
  2. instrument som måler og viser tid;
    Døme
    • klokka slo to;
    • kunne klokka;
    • sjå på klokka;
    • klokka tikkar og går
  3. Døme
    • kor mykje er klokka?
    • klokka er ti;
    • passe klokka;
    • vi møtest klokka fire;
    • stille klokka;
    • skru klokka attende
  4. apparat som gjev lydsignal
    Døme
    • klokka ringjer når det er mat
  5. kuppelforma behaldar
  6. klokkeforma blomster

Faste uttrykk

  • biologisk klokke
    det at mange biologiske prosessar går føre seg rytmisk og uavhengig av ytre tilhøve
  • gå som ei klokke
    fungere jamt og sikkert
  • klokka tikkar
    det hastar
    • klokka tikkar for etterforskinga

kjønn

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt kyn, påverka av latin sexus; i tydinga ‘grammatisk kjønn’ etter latin genus

Tyding og bruk

  1. sum av fysiologiske eigenskapar hos individ som produserer same slag kjønnsceller
    Døme
    • kva kjønn har barnet?
  2. gruppe av individ eller organismar som anten har hankjønns- eller hokjønnseigenskapar
    Døme
    • arbeide for likestilling mellom kjønna;
    • koret har songarar av begge kjønn;
    • eg kjenner meg ikkje heilt heime i verken det eine eller det andre kjønnet
  3. Døme
    • vise fram kjønnet sitt
  4. i språkvitskap: kvar av to eller tre klasser som substantiva, adjektiva og ein del av pronomena er delte inn i;
    Døme
    • grammatisk kjønn;
    • kva kjønn har dette substantivet?

Faste uttrykk

  • biologisk kjønn
    genetisk og/eller anatomisk kjønn
  • det sterke kjønn
    utdatert nemning for menn
  • det svake kjønn
    utdatert nemning for kvinner
  • eit tredje kjønn
    eit kjønn som ikkje er mann eller kvinne
  • juridisk kjønn
    kjønn slik det er offisielt registrert i samfunnet
    • Stortinget har vedteke ei lov om endring av juridisk kjønn
  • sosialt kjønn
    kjønn som andre opplever at ein høyrer til, og som ein blir sosialisert inn i

kjemisk

adjektiv

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

som gjeld kjemi
Døme
  • ein kjemisk formel;
  • kjemiske sambindingar;
  • ein kjemisk reaksjon;
  • kjemisk industri

Faste uttrykk

  • kjemisk krigføring
    krigføring der ein bruker stridsgass;
    jamfør biologisk krigføring
  • vere kjemisk fri for
    fullstendig mangle
    • talen var kjemisk fri for nytenking

erve 2

erva

verb

Opphav

norrønt erfa; av arv

Tyding og bruk

  1. få noko til eige frå avliden person gjennom slektskap eller testamente;
    overta noko frå nokon som ikkje lenger bruker det;
    Døme
    • erve garden etter foreldra;
    • erve ein ring frå ei tante;
    • ho ervde dei fleste kleda sine frå storesystera
  2. biologisk få overført eigenskapar eller særmerke frå foreldre eller frå individ som forplantar seg;

Faste uttrykk

  • erve ned
    la gå i arv
    • erve ned skikkar og tradisjonar;
    • bustaden kan ervast ned

arv

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt arfr

Tyding og bruk

  1. noko som er eller kan bli arva
    Døme
    • få eigedomen i arv;
    • få, ta i arv;
    • få forskot på arv;
    • ho let ein stor arv etter seg
  2. biologisk(e) eigenskap(ar) eller særmerke som er eller kan bli nedarva
    Døme
    • arv og miljø;
    • det lyse håret er ein arv frå mora
  3. det å arve
    Døme
    • få huset ved arv
  4. det som har blitt skapt eller gjort i fortida;
    historie
    Døme
    • ta opp arven etter foreldra sine;
    • den litterære arven etter Hamsun

Faste uttrykk

  • gå i arv
    bli (ned)arva

taksonomi

substantiv hankjønn

Opphav

av gresk taxis ‘ordning’ og -nomi

Tyding og bruk

(vitskapleg) systematisering og klassifisering av informasjon (særleg i biologien)
Døme
  • Carl von Linné var ein pioner innan biologisk taksonomi;
  • ein taksonomi over språklege einingar

biologiske foreldre

Tyding og bruk

genetiske foreldre;
Sjå: biologisk

biologisk produksjon

Tyding og bruk

(matvare)produksjon av planter og dyr;
Sjå: biologisk
Døme
  • fiskeoppdrett er ein biologisk produksjon

biologisk kjønn

Tyding og bruk

genetisk og/eller anatomisk kjønn;