Avansert søk

3 treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

sjølvbindar

substantiv hankjønn

Opphav

etter engelsk self-binder

Tyding og bruk

maskin som både skjer og bind kornet under haustinga

binders

substantiv hankjønn

Opphav

fleirtal av engelsk binder ‘noko som bind saman’

Tyding og bruk

klemme (1, 3) som held papir saman
Døme
  • hefte i hop arka med ein binders

hefte 2

hefta

verb

Opphav

norrønt hepta, av hapt ‘band, hindring’

Tyding og bruk

  1. opphalde, til dømes i arbeidet;
    Døme
    • bli heft på heimvegen;
    • ho blir lett heft med andre ting
  2. gjere fast;
    Døme
    • papira var heft saman med ein binders
  3. vere forbunden med;
    sitje fast
    Døme
    • malinga hefter godt på underlaget
  4. i overført tyding: vere knytt til, hengje ved
    Døme
    • det hefter mange gåter ved denne saka;
    • store lån hefter på eigedomane;
    • det hefte stor gjeld på huset
  5. vere økonomisk ansvarleg for
    Døme
    • sameigarane hefter solidarisk;
    • ein må hefte for det ein skriv under på

Faste uttrykk

  • hefte seg med
    leggje merke til;
    feste seg ved;
    bry seg med (noko)
    • han hefte seg fort med detaljar;
    • ikkje heft deg med dette!