Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 29 oppslagsord

ansikt

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom bokmål; frå lågtysk , opphavleg ‘det ein ser på’

Tyding og bruk

  1. framside av hovudet;
    Døme
    • eit kjent ansikt
  2. person;
    jamfør fjes (2)
    Døme
    • her kan du møte kjende ansikt

Faste uttrykk

  • ansikt til ansikt
    rett imot kvarandre
    • stå ansikt til ansikt
  • miste/tape ansikt
    oppleve (offentleg) skam
    • skandalen gjorde at dei tapte ansikt;
    • avgjerdsla førte til at eg mista ansikt
  • opp i ansiktet
    til ein annan på ein beintfram måte
    • lyge ein rett opp i ansiktet;
    • ho ler han opp i ansiktet
  • redde ansikt
    unngå tap av prestisje
  • skjere ansikt
    lage stygge grimasar
  • slag i ansiktet
    sterk, uventa krenking
    • situasjonen er ein tankevekkjar, eit slag i ansiktet
  • vise sitt sanne ansikt
    vise kva ein eigenleg vil eller kva for eigenskapar eller synspunkt ein har

redde ansikt

Tyding og bruk

unngå tap av prestisje;
Sjå: ansikt

slag i ansiktet

Tyding og bruk

sterk, uventa krenking;
Sjå: ansikt
Døme
  • situasjonen er ein tankevekkjar, eit slag i ansiktet

opp i ansiktet

Tyding og bruk

til ein annan på ein beintfram måte;
Sjå: ansikt
Døme
  • lyge ein rett opp i ansiktet;
  • ho ler han opp i ansiktet

miste/tape ansikt

Tyding og bruk

oppleve (offentleg) skam;
Sjå: ansikt
Døme
  • skandalen gjorde at dei tapte ansikt;
  • avgjerdsla førte til at eg mista ansikt

skjere ansikt

Tyding og bruk

lage stygge grimasar;
Sjå: ansikt

ansikt til ansikt

Tyding og bruk

rett imot kvarandre;
Sjå: ansikt
Døme
  • stå ansikt til ansikt

vise sitt sanne ansikt

Tyding og bruk

vise kva ein eigenleg vil eller kva for eigenskapar eller synspunkt ein har;
Sjå: ansikt

glaning

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. det å glane (1
    Døme
    • tanketom glaning ut av vindauget
  2. det som folk kan sjå
    Døme
    • stå midt i glaninga
  3. Døme
    • slå til nokon midt i glaninga

gallionsfigur

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. utskoren figur på ein gallion (2)
  2. i overført tyding: framskoten person utan reell makt;
    ansikt utetter
    Døme
    • kongen var berre ein gallionsfigur