Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

fortumla

adjektiv

Opphav

jamfør tummel; av forelda fortumle, opphavleg ‘gjere ør av tummel’

Tyding og bruk

tummelumsk, ør

Døme

bli fortumla av fallet

omtåka

adjektiv

Tyding og bruk

fortumla, forvirra (1)
Døme
- vere omtåka etter fallet
drukken eller rusa
Døme
- vere omtåka av narkotika

mene tekel

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå arameisk , frå bibelsk forteljing i Daniels bok 5,25 der det vart varsla om det snarlege fallet til det babylonske riket

Tyding og bruk

høgtideleg åtvaring om lagnaden, ulykkesvarsel;

skrifta på veggen

pengeverdi

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

verdi målt i pengar
Døme
- eit smykke med liten pengeverdi
verdi av valutaen i eit land
Døme
- det sterke fallet i pengeverdien