Avansert søk

6 treff

Bokmålsordboka 3 oppslagsord

munnbitt

substantiv intetkjønn

Betydning og bruk

del av bissel (1) som hester har i munnen

trinse 2

substantiv hunkjønn eller hankjønn

Opphav

gjennom nederlandsk; fra spansk trenza ‘flettet snor’

Betydning og bruk

munnbitt med ledd på midten (særlig brukt i seletøy på ridehester)

bissel

substantiv intetkjønn

Opphav

norrønt beizl; beslektet med bite

Betydning og bruk

  1. del av seletøy (med munnbitt) som legges rundt hodet på hesten

Nynorskordboka 3 oppslagsord

munnbit

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør bit (3

Tyding og bruk

del av beisel (1) som hestar har i munnen

trinse 2

substantiv hokjønn

Opphav

gjennom nederlandsk; frå spansk trenza ‘fletta snor’

Tyding og bruk

munnbit med ledd på midten (særleg nytta i seletøy på ridehestar)

beisel, beksel

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt beizl; samanheng med bite

Tyding og bruk

  1. del av seletøy (med munnbit) som blir lagt kring hovudet på ein hest