Avansert søk

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 1 oppslagsord

forfremje, forfremme

forfremja, forfremma

verb

kløyvd infinitiv: -a

Opphav

frå eldre dansk; av for- ( og fremje

Tyding og bruk

gje høgare rang eller stilling

Døme

forfremje ein fenrik til kaptein;
bli forfremja