Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
133 treff

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

Nynorskordboka 132 oppslagsord

generalprevensjon

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

førebyggjande verknad som straff for brotsverk har
Artikkelside

gjødslingsforsøk

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

forsøk som undersøkjer kva for verknad gjødsling har for jorda
Artikkelside

fotavtrykk

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. Døme
    • fotavtrykk på stranda
  2. i overført tyding: menneskeskapt endring av natur eller miljø
    Døme
    • all matproduksjon har eit fotavtrykk
  3. i overført tyding: resultat av påverknad eller verksemd
    Døme
    • engasjementet til ungdomen har sett fotavtrykk på historia

Faste uttrykk

  • økologisk fotavtrykk
    verknad menneskelege aktivitetar har på økosystemet
Artikkelside

verkestoff

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

stoff (1), emne som har ein viss kjemisk effekt, verknad
Døme
  • paracetamol er verkestoffet i fleire legemiddel
Artikkelside

årsakssamanheng

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

forhold mellom årsak og verknad;
Artikkelside

årsaksrekke, årsaksrekkje

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

rekkje av årsaker der kvar einskild er ein verknad av den føregåande
Artikkelside

årsaksforhold

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

forhold mellom årsak og verknad
Artikkelside

årsak

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt órsǫk, frå lågtysk orsake ‘grunn, påskot’; eigenleg ‘opphavleg sak’

Tyding og bruk

  1. noko som er ein føresetnad eller eit vilkår for noko anna;
    • årsak og verknad;
    • for stor fart er årsak til mange ulykker;
    • finne årsaka til feilen;
    • dette hende av naturlege årsaker;
    • bli, vere årsak til noko;
    • han sa opp stillinga av årsaker berre han sjølv visste;
    • få årsak til å gjere noko;
    • gjere noko utan årsak
  2. i uttrykk:
    • inga årsak! – brukt som svar på ein takk el. ei orsaking
Artikkelside

velte 3

velta

verb

Opphav

norrønt velta; av velte (2

Tyding og bruk

  1. støyte, rulle (noko(n)) over ende, utfor;
    få til å velte (2
    Døme
    • velte storstein or åkeren;
    • grisen velte seg i gjørma
    • i ordtøke
      • lita tue kan velte stort lass – ein småting kan ha stor verknad
    • i overført tyding
      • velte seg i overflod;
      • velte spelet, ei regjering;
      • velte ansvaret over på andre
  2. intransitivt: rulle (2, 1) over ende;
    Døme
    • kua, steinane velte
  3. intransitivt: strøyme, kome fram i stor mengd;
    Døme
    • røyken velte fram;
    • snøen berre velte ned
Artikkelside

verknadslaus

adjektiv

Tyding og bruk

utan verknad
Artikkelside
Side 7 av 14