stryke
stryka
verb
Opphav
norrønt strjúkaTyding og bruk
- fare lausleg over med handa;gni lett
Døme
- stryke ein over håret;
- stryke seg over munnen (med handbaken);
- katten strauk seg rundt føtene mine
- føre bogen over strengene på eit strykeinstrument
Døme
- ho stryk bogen så mjukt og fint på fela
- streke over, slette ut
Døme
- heile kapitalen vart stroken;
- skrive, stryke ut og skrive på nytt
- sløyfe, la gå ut
- stryke som medlem;
- stryke seg av lista
- ikkje (la) greie
- fem kandidatar strauk til eksamen;
- stryke ein kandidat til eksamen
- fare snøgt
Døme
- flya strauk like over hustaka;
- stryke sin kos – forsvinne;
- stryke av garde;
- skuta strauk ut fjorden med god bør;
- stryke på dør
- i presens partisipp:
- gå strykande – gå feiande, snøgt
Faste uttrykk
- stryke medgå tapt; setje livet til
- stryke oppspele opp (ein springar)