Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

ørn

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

norrønt ǫrn m

Tyding og bruk

  1. stor rovfugl av visse arter i familien Accipitridae
    Døme
    • havørn;
    • kongeørn
  2. bilete av ørn (1) på fane, våpenskjold, i riksvåpen eller liknande:
    Døme
    • den tyske ørna
  3. i overført tyding: (einsam) stolt, sterk person med eit imponerande ytre
Artikkelside

flukt

substantiv hokjønn

Opphav

frå lågtysk, jamfør norrønt flótti; samanheng med fly (10 og flykte

Tyding og bruk

  1. det å flykte (1);
    Døme
    • jage nokon på flukt;
    • vere på flukt frå fienden;
    • ta flukta;
    • flukta frå landsbygda;
    • dyret slår over til galopp ved flukt
  2. flog (1) i lufta;
    jamfør glideflukt
    Døme
    • skyte fuglen i flukta
  3. fråfall frå tidlegare meiningar, idear;
  4. det å unngå noko;
    Døme
    • flukt frå kvardagen
  5. flyging, renning (omkring)
  6. Døme
    • flukt i kroppen
  7. Døme
    • poetisk flukt
  8. Døme
    • flukta på ei ørn

Faste uttrykk

  • i flukt
    • i samsvar
      • eit framlegg i flukt med tradisjonen
    • i same lei eller høgd
      • plattingen går i flukt med terrenget
Artikkelside

griff

substantiv hankjønn

Opphav

av italiensk griffo ‘gribb’

Tyding og bruk

fabeldyr som er halvt løve, halvt ørn, som motiv i arkitektur og kunst
Artikkelside

ørnefjør

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

fjør (1) frå ørn
Artikkelside

eagle

substantiv hankjønn

Uttale

iˊgel

Opphav

av engelsk eagle ‘ørn’

Tyding og bruk

i golf: to slag under par (2;
jamfør birdie og bogey
Artikkelside

ørneveng

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

veng på ørn
Artikkelside

ørneham

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

fjørham på ei ørn;
òg: ørneskapnad
Artikkelside

vengefang

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. vidd, lengd som dei utslegne vengene når over
    • ei ørn med stort vengefang
  2. i overført tyding:
    • la evnene få vengefang – få utvikle el. utfalde seg
Artikkelside

sirkle

sirkla

verb

Tyding og bruk

  1. gå i sirkel;
    Døme
    • ei ørn sirkla på himmelen
  2. i uttrykk

Faste uttrykk

  • sirkle inn
    setje ein sirkel, ring rundt;
    òg: fange, avsløre
Artikkelside