Nynorskordboka
ørn
substantiv hankjønn eller hokjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein ørn | ørnen | ørnar | ørnane |
| hokjønn | ei ørn | ørna | ||
| ei ørn | ørner | ørnene | ||
Opphav
norrønt ǫrnTyding og bruk
Faste uttrykk
- gamle ørnbrukt i tiltale til kamerat
- slapp av, gamle ørn!