Avansert søk

Nynorskordboka 14 oppslagsord

verb

frå latin ‘setje opp imot’

seie imot, ta til motmæle, kome med motlegg eller innvendingar
Døme
- opponere mot alt og alle
vere opponent (2)

person som opponerer frå tilhøyrarplass;

substantiv hankjønn

frå latin; av opponere

det å opponere;
motsetnad, motstand (1)
Døme
- bli møtt med opposisjon frå dei tilsette;
- vere i opposisjon til leiinga;
- doktoranden greidde seg bra mot opposisjonen han fekk;
- regjeringskoalisjonen sprakk og måtte gå i opposisjon
politisk gruppering, særleg i ei nasjonalforsamling, som står i motsetnad til regjeringa
Døme
- ho er leiar for opposisjonen
i astronomi: stode der to himmellekamar står beint motsett kvarandre på himmelen

opponere frå auditoriet;

person som er oppnemnd av universitetet til å ta rolla som kritikar av doktoravhandling ved ein doktordisputas;

substantiv hankjønn

frå latin; av opponere

person som kjem med innvendingar;
motstandar (i ordskifte)
person som ved ein doktordisputas går kritisk igjennom avhandlinga til doktoranden
Døme
- første og andre opponent i disputasen

opponent ex auditorio
person som opponerer frå tilhøyrarplass;
jamfør opponere (2)
opponent ex officio
person som er oppnemnd av universitetet til å ta rolla som kritikar av doktoravhandling ved ein doktordisputas;
jamfør opponere (2)