Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 10 oppslagsord

minimum

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin minimum, nøytrum av minimus ‘minst’

Tyding og bruk

  1. det lågast eller minst moglege av noko;
    nedre grense;
    motsett maksimum
    Døme
    • utgiftene vart skorne ned til eit minimum
  2. brukt som adverb: minst (4)
    Døme
    • det går med minimum 70 000 kr
Artikkelside

maksimum

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin , av maximus; gjennom maksimal

Tyding og bruk

  1. høgdepunkt, øvre grense;
    motsett minimum
    Døme
    • flaumen nådde maksimum i helga
  2. brukt som adverb: høgst (2)
    Døme
    • ventetida er maksimum tre timar
Artikkelside

minimalisere

minimalisera

verb

Tyding og bruk

gjere så liten som mogleg;
fastsetje som minimum;
Artikkelside

minstemål

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør mål (1

Tyding og bruk

  1. minste tillatne mål
    Døme
    • det er ikkje lov å ta fisk som er under minstemålet
  2. Døme
    • det trengst eit minstemål av røynsle
Artikkelside

min.

forkorting

Tyding og bruk

  1. forkorting for minimal
  2. forkorting for minimum
Artikkelside

mini-

prefiks

Opphav

gjennom engelsk; frå latin

Tyding og bruk

prefiks (1) i ord som uttrykkjer at noko er lite;
i ord som miniatyr, minimal og minimum
Artikkelside

lågmål

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør mål (1

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ein må kunne krevje eit lågmål av kunnskapar;
    • halde utgiftene på eit lågmål;
    • partiet er nede på eit lågmål i oppslutnad
  2. nedre grense for kva som er akseptabelt
    Døme
    • å stikke frå ansvaret er lågmål;
    • kommentaren ligg på eit moralsk lågmål
Artikkelside

undermål

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. for lite mål;
    for lita mengd
    Døme
    • tømmer av undermål
  2. Døme
    • halde undermålet
Artikkelside

forvaring

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. det å forvare, ta vare på
    Døme
    • forvaring av mat;
    • mellombels forvaring i ei pappøskje
  2. arrest (1), det å halde fengsla
    Døme
    • politiet tok våpna i forvaring;
    • personen vart innsett til fengsla forvaring
  3. i jus: straff utan endeleg sluttid for særs alvorleg kriminalitet
    Døme
    • den sikta vart dømd til forvaring i minimum ti år
Artikkelside

eksistensminimum

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

minimum av pengar eller føde ein må ha for å overleve
Døme
  • leve på eit eksistensminimum
Artikkelside