Nynorskordboka
miniatyr
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein miniatyr | miniatyren | miniatyrar | miniatyrane |
Opphav
gjennom fransk; frå mellomalderlatin miniatura, av miniare ‘skrive, teikne med mønje’Tyding og bruk
- (fargelagd) førebokstav eller illustrasjon i gamle handskrifter
- (portrett)bilete i svært liten målestokk
Faste uttrykk
- i miniatyri svært lite format
- idrettstevlinga vart ein olympiade i miniatyr