Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

heidning

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt heiðingi, av forelda adjektiv heden, samanheng med hede; av heiden

Tyding og bruk

person som ikkje tilhøyrer kristendomen, jødedomen eller nokon av dei andre store religionane;
heiden (1) person
Døme
- misjonen mellom heidningane
ukristeleg (1) person;
fritenkjar (1)
Døme
- han var reinspikka heidning

-ning 3

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -ning (

Tyding og bruk

suffiks i substantiv laga av verb;
i ord som skapning og smurning
suffiks i substantiv laga av adjektiv, til dømes i karakteriserande personnemningar;
i ord som galning
suffiks brukt i personnemningar;
i ord som flyktning, heidning og slektning
suffiks brukt i innbyggjarnamn;
i ord som frogning, nesning og totning

heidningmisjon

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

særleg om eldre forhold: kristen misjonsverksemd utanfor heimlandet;

jamfør heidning (1);

til skilnad frå indremisjon