Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

grunnlaus

adjektiv

Tyding og bruk

utan grunn(lag), urettkomen

Døme

grunnlause skuldingar

falsum

substantiv inkjekjønn

Opphav

av latin falsus ‘falsk’

Tyding og bruk

urett eller grunnlaus påstand;

noko som er forfalska;

falskneri, forfalsking

Døme

dokumentet er eit falsum

falsk 2

adjektiv

Opphav

gjennom lågtysk; frå latin fallere ‘svike’

Tyding og bruk

ikkje eigenleg (1) eller verkeleg;
utan grunnlag;
galen, usann, urett, grunnlaus
Døme
- på falske premissar;
- under falske føresetnader;
- gje eit falskt bilete av situasjonen;
- falsk alarm;
- falsk forklaring
uekte (1);
ettergjord
Døme
- falske perler;
- kjøpe eit falskt pass;
- falsk underskrift
- brukt som adverb
  skrive falskt
svikefull, trulaus, uærleg, upåliteleg
Døme
- falske vener;
- gje eit falskt bilete av situasjonen
med ureine tonar
Døme
- falsk song
- brukt som adverb:
  dei song falskt

Faste uttrykk

falsk krupp
kruppliknande betennelse i strupehovudet, jamfør krupp
falskt nyhende
sak som blir presentert som eit nyhende, men som ikkje har grunnlag i faktiske tilhøve
dei spreier falske nyhende på nettet
spele falskt
jukse i kortspel

urettferdig

adjektiv

Tyding og bruk

ikkje i samsvar med rimeleg dom, fordeling eller liknande;
ikkje rett og rimeleg;
partisk
Døme
- urettferdig lærar, dommar, avgjerd, dom, fordeling;
- urettferdig fordelt
grunnlaus, usann
Døme
- ei urettferdig skulding
i religiøst mål: syndig;
syndefull
Døme
- Gud lèt det regne over rettferdige og urettferdige – jamfør Matt 5,45

unødig

adjektiv

Tyding og bruk

unødvendig, overflødig, overdriven, grunnlaus

Døme

unødige gnissingar;
vere unødig streng

ugrunna

adjektiv

Tyding og bruk

utan grunn(lag), grunnlaus

Døme

ugrunna mistanke