Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

glamour

substantiv hankjønn

Uttale

glamoˊr; glæmˊmer

Opphav

frå engelsk; opphavleg skotsk omdanning av grammar ‘grammatikk’, fordi lærdom vart forbunde med magi

Tyding og bruk

strålande (men ofte tom og utvendig) venleik og sjarm;

ytre glans

glamourfaktor

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

noko eller nokon som er prega av glamour;

jamfør faktor (2)

Døme

ein stjernefiolinist med høg glamourfaktor

glam 1

substantiv hankjønn

Uttale

glæmm

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

kortform av glamour

Døme

med glitter og glam

glamorøs

adjektiv

Opphav

frå engelsk; av glamour

Tyding og bruk

merkt av glamour;

strålande vakker

glamorisere

glamorisera

verb

Opphav

frå engelsk; av glamour

Tyding og bruk

gje glamour;

gjere ven;