Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

fate

fata

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt fata; samanheng med fat og fatte

Tyding og bruk

  1. Døme
    • fate tak i noko
  2. fengje, ta fyr
    Døme
    • veden fatar
Artikkelside

fat

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt fat; samanheng med fate , opphavleg ‘noko som fatar om noko’

Tyding og bruk

  1. flatvoren skål (1, 1) til å ha mat på
    Døme
    • eit fat med kaker;
    • dekkje på med koppar og fat
  2. tønneforma kar
    Døme
    • øl frå fat
  3. rommål for petroleum (1 fat = 158,99 liter)

Faste uttrykk

  • halde fingrane av fatet
    halde seg unna
  • krevje hovudet til nokon på eit fat
    (etter Matt 14,8 f. og Mark 6,25 f.) krevje at nokon blir avretta;
    krevje at nokon blir ofra som syndebukk
Artikkelside

fatamorgana, fata morgana

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå italiensk, av fata ‘fe’ og namnet til fea Morgana, som ein trudde stod bak luftspeglingar

Tyding og bruk

Artikkelside

femme fatale

substantiv hokjønn

Uttale

utt famm fataˊl

Opphav

fransk

Tyding og bruk

farleg kvinne, vamp
Artikkelside

fe 1

substantiv hokjønn

Opphav

gjennom fransk fée, frå italiensk fata; jamfør fatamorgana

Tyding og bruk

overnaturleg kvinneskapnad
Døme
  • ei god fe
Artikkelside