Avansert søk

Nynorskordboka 17 oppslagsord

substantiv hankjønn

av gresk ethikos ‘sedeleg’, av ethos; jamfør etos

lære om kva som er rett og gale;

deskriptiv etikk
skildring av dei etiske oppfatningane og moralske reglane som gjeld i eit samfunn
normativ etikk
etikk som gjev normer for rett og god livsførsel

substantiv hankjønn

gjennom tysk, eller fransk; frå latin moralis ‘sedeleg’

sett av normer, verdiar og haldningar som blir hevda og praktisert av eit individ eller ei gruppe;
oppfatning av rett og gale;
sedelære, etikk
Døme
- kristen moral;
- ha høg moral;
- ha låg moral;
- frynsete moral;
- preike moral for nokon
- - arbeidsmoral
  - forretningsmoral
  - kjønnsmoral
lærdom eller leveregel som kan trekkjast ut av ei forteljing eller hending
Døme
- moralen i stykket er: …
mot og disiplin i kamp
Døme
- soldatane viste ein høg moral

adjektiv

frå fransk; jamfør norm

som tener til rettesnor;

som inneheld vurdering;

til skilnad frå deskriptiv

substantiv hokjønn

lære om kva som er rett og gale;

substantiv hankjønn

frå fransk; av latin casus ‘høve, tilfelle’

skildring av eit eller fleire einskilde sjukdomstilfelle
Døme
- legen har skrive ein utførleg kasuistikk
i etikk og teologi: det å løyse vanskelege einskilde spørsmål ut frå allmenne moralreglar
spissfindig resonnement;
hårkløyving
Døme
- ho vart ikkje overbevist av kasuistikken hans