Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 11 oppslagsord

dyreliv

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. Døme
    • området har eit rikt dyreliv
  2. levemåte hos dyr
    Døme
    • dyreliv har eigenverdi og rettsvern;
    • løvene lever eit normalt dyreliv i reservatet
Artikkelside

naturbruk

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

utdanningsprogram på vidaregåande skule som gjev innblikk i bevaring og bruk av naturressursar både knytt til planteliv og dyreliv
Artikkelside

natur

substantiv hankjønn

Opphav

av latin natura ‘fødsel’; jamfør norrønt náttúra

Tyding og bruk

  1. landskap som ikkje er skapt av menneske, som har eit plante- og dyreliv, og som kan skildrast ut frå topografi, klima og liknande;
    til skilnad frå byar, parkar, gardar og liknande
    Døme
    • rein og urørt natur;
    • kome seg ut i naturen;
    • vern om naturen;
    • oppleve den storslåtte naturen
  2. den sanselege eller materielle verda som heilskap, den ytre røynda;
    til skilnad frå den åndelege eller indre verda
    Døme
    • lovene i naturen
  3. noko opphavleg, uutvikla, lite påverka av menneska; motsett kultur
    Døme
    • attende til naturen;
    • kamp mellom natur og kultur
  4. medfødd eller opphavleg knippe eigenskapar ved ei gruppe, ein person, ein ting eller eit fenomen;
    vesen, eigenart, grunnhått, drift (3);
    Døme
    • høna er frå naturen si side aktiv
  5. karakteristisk måte å te seg på hos eit levande vesen, typisk med individuelle skilnader i ei gruppe;
    legning, sinnelag, temperament, gemytt, lynne
    Døme
    • av natur er eg rastlaus

Faste uttrykk

  • liggje i sakas natur
    vere gjeve av naturlege tilhøve
    • det ligg i sakas natur at frivillig arbeid ikkje er noko vi kan påleggje folk
  • tre av på naturens vegner
    trekkje seg vekk for å gå på do
Artikkelside

mangearta, mangarta

adjektiv

Tyding og bruk

allsidig, mangfaldig
Døme
  • eit mangearta dyreliv
Artikkelside

jungel

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom engelsk, frå hindi; av sanskrit ‘villmark’

Tyding og bruk

  1. tropisk skog med tett underskog og rikt dyreliv
  2. overført tyding: uoversiktleg situasjon eller fenomen
    Døme
    • ein jungel av lover og reglar
Artikkelside

havfauna

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

dyreliv i havet;
jamfør fauna
Artikkelside

ørken

substantiv hankjønn

Opphav

dansk, bokmål ørken; av aud

Tyding og bruk

  1. større område, særleg slette- eller høgland, som på grunn av lite eller inkje nedbør har særs avgrensa vegetasjon og dyreliv og er uskikka til bustad for menneske;
    Døme
    • golde, ugjestmilde ørkenar
  2. i overført tyding: tom, innhaldslaus del av tilværet
    Døme
    • ein ørken av vankunne;
    • kjenslelivet hans var ein ørken
Artikkelside

zoologi

substantiv hankjønn

Opphav

sjå -logi

Tyding og bruk

  1. grein av biologien som gjeld dyr og dyreliv
  2. lærebok i zoologi (1)
Artikkelside

fjellfauna

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

dyreliv i fjellet;
jamfør fauna
Artikkelside

fauna

substantiv hankjønn

Opphav

av latin Fauna, gudinne for dyreverda

Tyding og bruk

dyreliv i ei viss tid eller eit visst strøk
Døme
  • faunaen i Noreg;
  • rik fauna
Artikkelside
Side 1 av 2