Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 111 oppslagsord

bane 3

bana

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

av bane (1

Tyding og bruk

Døme
  • bane seg veg gjennom stimmelen;
  • bane veg(en) for nye reformer
Artikkelside

bane 1

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

gjennom tysk; frå mellomtysk , av bane ‘veg, lysning’

Tyding og bruk

  1. veg, linje (7), strekning som er lagt for å kome fram, særleg om trafikk
    Døme
    • bilen skjena over i feil bane;
    • ha fri bane
  2. Døme
    • sende varer med bana
  3. linje (7) eller lei som ei rørsle går i
    Døme
    • månen går i bane rundt jorda;
    • ei ballistisk bane
  4. i overført tyding: veg eller lei å følgje i tankane
    Døme
    • tenkje i faste baner
  5. livsveg, karriere (1)
    Døme
    • velje ei akademisk bane i livet;
    • hamne på den kriminelle bana
  6. oppmerkt (del av) idrettsplass;
    særleg oppmerkte spor (1, 1) som utøvaren skal halde seg i
    Døme
    • publikum storma bana etter fotballkampen;
    • skøyteløparen trekte indre bane
  7. del av eit dekk (2) som ligg mot vegen
    Døme
    • mønsteret i bana var nedslite
  8. om papir, tapet og liknande: det stykket av ein rull som når frå tak til golv
    Døme
    • vi treng 20 baner for å tapetsere stova
  9. flate på ymse slag reiskapar
    Døme
    • bana på hamaren er sliten

Faste uttrykk

  • bringe på bane
    nemne (noko), ta opp (eit emne)
  • i lange baner
    i større mengder
  • på bana
    med der noko går føre seg
    • politikarar kom på bana og protesterte
Artikkelside

bane 2

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt bani

Tyding og bruk

  1. daude (1, 1) (etter drap)
    Døme
    • Olav den heilage fekk banen sin på Stiklestad
  2. noko(n) som valdar døden for nokon andre;
    Døme
    • rusmisbruk vart banen hans
Artikkelside

rallycross

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå engelsk; jamfør rally og cross

Tyding og bruk

fartsløp for bilar på kupert bane
Artikkelside

pløye

pløya

verb

Opphav

norrønt plǿgja

Tyding og bruk

  1. vende det øvste jordlaget med plog (1)
    Døme
    • pløye eit jordstykke
    • brukt som adjektiv:
      • pløgd mark
  2. bane veg, som med ein plog
    Døme
    • han pløgde seg gjennom folkemengda
  3. i overført tyding: føre, bringe
    Døme
    • avkastinga vart pløgd inn att i nye investeringar

Faste uttrykk

  • pløye gjennom
    lese ei bok eller eit dokument snøgt
    • han pløgde gjennom boka i løpet av ei helg
  • pløye ned
    • få ned i jorda ved hjelp av plog
      • dei måtte pløye ned avlingane sine
    • meie ned
      • gjerdet vart pløgd ned av bussen
  • pløye opp
    • pløye (udyrka) mark (for å gjere ho klar til dyrking)
      • pløye opp ein åker
    • øydeleggje ved å grave eller brøyte seg veg
      • snøskuterane pløyer opp skiløypene
    • få opp av jorda ved hjelp av plog
      • han pløgde opp ein armring frå vikingtida
Artikkelside

planet

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt planéta; frå gresk ‘vandrar’

Tyding og bruk

  1. himmellekam som går i fast bane rundt ei stjerne og får lys frå henne
  2. Døme
    • få eit slag midt i planeten
Artikkelside

ishockeybane

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

bane (1, 6) med avrunda hjørne til å spele ishockey på
Døme
  • ein ishockeybane bør vere 30 meter brei og 60 meter lang
Artikkelside

ishockey

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

lagspel som blir spela på ei islagd bane av to seksmannslag (med innbytarar), der spelarane bruker skeiser og slår ein puck langs isen med eit slags køller
Artikkelside

omløpstid, omlaupstid

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. tid noko treng til å gå heilt omkring ein bane
    Døme
    • omløpstida for ein satellitt
  2. tid frå skog blir utplanta og til han er hogstmogen
Artikkelside

orbital 1

substantiv hankjønn

Opphav

av latin orbita ‘kretsløp, bane’

Tyding og bruk

bane til elektron i molekyl eller atom
Artikkelside
Side 1 av 12