Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 15 oppslagsord

bakende

substantiv hankjønn

Opphav

av bak (3

Tyding og bruk

  1. attarste ende (av noko)
  2. kroppsdel frå nedst på ryggen til øvst på låra;
    Døme
    • setje seg på bakenden
Artikkelside

pomp 2

substantiv hankjønn

Opphav

samanheng med pamp

Tyding og bruk

  1. særleg i barnespråk: bakende
  2. sur, treg person;
    jamfør surpomp
Artikkelside

impala

substantiv hankjønn

Opphav

frå zulu

Tyding og bruk

raudbrun afrikansk antilope med kvit buk og bakende;
Aepyceros melampus
Artikkelside

ende 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt endi(r)

Tyding og bruk

  1. ytste, avsluttande punkt, kant eller del av noko
    Døme
    • enden på tauet;
    • i enden av gata;
    • sitje ved enden av bordet;
    • bygda ligg i enden av ein fjord
  2. Døme
    • setje seg på enden;
    • liggje med enden i vêret
  3. det at noko sluttar;
    Døme
    • stien tok ende;
    • ein krig utan ende;
    • det er ikkje ende på dystre meldingar;
    • få ende på noko

Faste uttrykk

  • bukta og begge endane
    full kontroll
    • leiinga har bukta og begge endane
  • enden på visa
    slutten på eit lengre hendingsforløp
  • for ende
    over det heile
    • slå ned skogen for ende;
    • ulven tok sau for ende
  • frå ende til annan
    frå byrjing til slutt;
    alt saman
    • det var tull frå ende til annan
  • få endane til å møtast
    greie seg økonomisk
  • gjere ende på
    få slutt på noko;
    gjere til inkjes, øydeleggje;
    drepe
    • gjere ende på fattigdomen;
    • han gjorde ende på alle kaninane;
    • ho gjorde ende på livet
  • lause endar
    tilhøve som ikkje er behandla eller undersøkt ferdig;
    uavklara spørsmål
    • det var mange lause endar i bodskapen til politikaren
  • over ende
    ned frå oppreist stilling;
    hovudstups, i koll
    • bjørka bles over ende;
    • ho stupte over ende;
    • bli slått over ende;
    • føretaket gjekk over ende
  • på ende
    • oppreist, på kant;
      opp ned
      • gigantiske røyr er sette på ende i skipet
    • i fullt virvar
      • setje huset på ende;
      • byen stod på ende
  • til endes
    heilt til slutten;
    til ende
    • fem dagar til endes;
    • dei festa natta til endes;
    • 12 års skulegang er til endes
  • til ende
    heilt til slutten;
    til endes
    • dei festa fire dagar til ende;
    • føre saka til ende;
    • lese boka til ende
  • vegs ende
    slutten, målet
    • kome til vegs ende;
    • verksemda er ved vegs ende
Artikkelside

gump

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt gumpr; samanheng med gaupn

Tyding og bruk

  2. på fugl: kroppsparti mellom brystbein og stjert
Artikkelside

stuss 2

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk; samanheng med stusse (2

Tyding og bruk

  1. Døme
    • bakstuss
  2. røyrstump med gjenge
Artikkelside

stiltre

stiltra

verb

Opphav

kanskje samanheng med norrønt stjǫlr ‘bakende’, eigenleg ‘gå med stive føter’

Tyding og bruk

gå varleg, liste (seg)
Døme
  • stiltre seg ut av rommet
Artikkelside

rumpe

substantiv hokjønn

Opphav

Tyding og bruk

Faste uttrykk

  • sitje på rumpa
    òg: vere passiv
Artikkelside

rauv

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt rauf ‘hol’

Tyding og bruk

Artikkelside

rass 1

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

norrønt ars, rass m

Tyding og bruk

Artikkelside
Side 1 av 2