vit, vett 2
substantiv inkjekjønn
Opphav
norrønt vit; av viteTyding og bruk
- (praktisk) forstand eller skjøn;
Døme
- få vit;
- bruke vitet;
- ta til vitet;
- ha godt vit;
- snakke som ein har vit til;
- skremme vitet av nokon;
- det leita på vitet
- som etterledd i ord som
- bondevit
- næringsvit
- sjøvit
- fullt medvit;til skilnad frå uvit
Faste uttrykk
- frå vitetutan evne til å tenkje eller handle rasjonelt
- støyen kunne få kven som helst til å gå frå vitet
- miste vitetbli galen;
gå frå forstanden;
gå frå vitet- ugjerninga plaga han så han var ved å miste vitet
- ta til vitettenkje seg om;
bli meir fornuftig