Avansert søk

Nynorskordboka 9 oppslagsord

signe

signa

verb

Opphav

norrønt signa, frå latin; same opphav som signere

Tyding og bruk

gjere krossmerket over
Døme
- signe med vigslevatn
gje lykke eller kraft;
velsigne
Døme
- Gud signe deg!
- signe arbeidet, maten
verne eller lækje med magiske teikn og formlar
Døme
- ha ord på seg for både å kunne signe og setje vondt på folk

sige

siga

verb

Opphav

norrønt síga

Tyding og bruk

renne seint
Døme
- det sig vatn gjennom muren;
- leira seig ut
leggje seg, kome på
Døme
- rusen sig av han;
- mismotet seig på henne;
- mørkeret har sige på
gli (1)
Døme
- strømpene seig ned
bli lågare;
søkke (2
Døme
- sige i hop;
- sige i kne;
- grunnmuren har sige
flytte seg seint frametter
Døme
- skipet seig inn på hamna;
- det seig stendig folk til

sigen

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

sliten, trøytt

Døme

bli tung og sigen

fedrelandssalme

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

fedrelandssong med religiøst innhald

Døme

fedrelandssalma ‘Gud signe vårt dyre fedreland’

singott

interjeksjon

Opphav

frå lågtysk eigenleg ‘Gud signe’

Tyding og bruk

i eldre tid: skål (

signing

substantiv hokjønn

Opphav

Tyding og bruk

velsigning;
lykke
Døme
- måtte gåva bli til signing
det å signe (2)

heilage

heilaga

verb

Tyding og bruk

halde heilag, gjere heilag, signe;
helge (1)
orsake, rettferdiggjere
Døme
- det hjelpte ikkje kor han heilaga seg

Faste uttrykk

målet helgar/heilagar middelet
eit godt føremål rettferdiggjer det å bruke uheldige eller umoralske framgangsmåtar

kvile 2

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

kvild (1, 1)
Døme
- signe kvilet
kvilestad etter vegen

helge

helga

verb

Opphav

norrønt helga

Tyding og bruk

halde heilag (1);
gjere heilag;
signe (1)
pynte, fli (2, 1)