Nynorskordboka
signekall
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein signekall | signekallen | signekallar | signekallane |
Tyding og bruk
om eldre forhold: mann som kan signe (2);
jamfør kall (1, 3)
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein signekall | signekallen | signekallar | signekallane |