Nynorskordboka
velsigning
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei velsigning | velsigninga | velsigningar | velsigningane |
Tyding og bruk
- det å velsigne;Guds nåde;(gammaltestamentleg) formular som uttrykkjer ynske om Guds omsorg og nåde, motsett forbanning (1)
Døme
- lyse velsigninga over kyrkjelyden;
- ta imot velsigninga
Døme
- de har mi velsigning når det gjeld dette tiltaket
- lykke
- det er ikkje noko velsigning med slikt
- ofte ironisk:
- den velsigninga som bilen er