Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
11 treff

Nynorskordboka 11 oppslagsord

beist

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom lågtysk, frå gammalfransk; av latin bestia ‘dyr, vilt dyr, udyr’

Tyding og bruk

  1. farleg, skremmeleg dyr;
    uvanleg stort dyr
    Døme
    • eit beist av ein bjørn
  2. husdyr;
    krøter, særleg storfe
  3. brukt som skjellsord om eller til folk eller dyr som vekkjer uvilje
    Døme
    • ditt beist!
    • eit pågåande beist av ein seljar
  4. noko som er uvanleg stort i sitt slag
    Døme
    • eit beist av ein maskin
Artikkelside

heiden

adjektiv

Opphav

norrønt heiðinn; truleg av hei (1

Tyding og bruk

  1. som gjeld heidendomen, særleg religionar med fleirguderi;
    som ikkje høyrer til kristendomen, jødedomen eller dei andre store religionane
    Døme
    • heiden gudsdyrking;
    • gamle heidne skikkar
  2. om dyr: umælande
    Døme
    • eit heide beist

Faste uttrykk

  • i heiden tid
    i tida før kristendomen
Artikkelside

beit 3

substantiv hokjønn

Opphav

av fransk faire la bête ‘tape spelet’, opphavleg ‘bere seg åt som eit dyr’; same opphav som beist

Tyding og bruk

i kortspel: bot for tapt eller feil spel

Faste uttrykk

  • gå beit
    • ikkje greie å ta så mange stikk som ein har meldt
    • gje tapt
Artikkelside

udyr

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. farleg, skremmeleg dyr;
  2. dyrisk og rått menneske
Artikkelside

ubeist

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

fælt beist;
udyr, monstrum
Artikkelside

smalebeist

substantiv inkjekjønn

Opphav

av smale (1 og beist

Tyding og bruk

sau (eller geit)
Artikkelside

utjo

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt úþjóð f; samanheng med tjod

Tyding og bruk

Artikkelside

diger

adjektiv

Opphav

norrønt digr; samanheng med deig

Tyding og bruk

som tek mykje plass;
stor, svær;
Døme
  • han har vorte så tjukk og diger;
  • eit digert beist av ein stein;
  • sage ned digre tre
Artikkelside

forleggjande, forleggande

adjektiv

Opphav

presens partisipp av forleggje

Tyding og bruk

ovleg, svær;
Døme
  • eit forleggande beist
  • brukt som adverb
    • forleggande stor
Artikkelside

ovbeist

substantiv inkjekjønn

Opphav

av ov-

Tyding og bruk

fælt beist
Artikkelside
Side 1 av 2