Nynorskordboka
beist
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit beist | beistet | beist | beista |
Opphav
gjennom lågtysk, frå gammalfransk; av latin bestia ‘dyr, vilt dyr, udyr’Tyding og bruk
- farleg, skremmeleg dyr;uvanleg stort dyr
Døme
- eit beist av ein bjørn
- husdyr;krøter, særleg storfe
- brukt som skjellsord om eller til folk eller dyr som vekkjer uvilje
Døme
- ditt beist!
- eit pågåande beist av ein seljar
- noko som er uvanleg stort i sitt slag
Døme
- eit beist av ein maskin