Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

åta, åtake

åtaka

verb

Opphav

av å (4

Tyding og bruk

  1. ta på, gå laus på, gjere åtak (1) på
  2. refleksivt: å- seg forrøyne seg;
    røyne seg hardt
Artikkelside

åte 2

åta

verb

Tyding og bruk

strø åt (1, 5) på snøen om våren
Artikkelside

åt 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt át ‘eting, mat’; av ete (2

Tyding og bruk

  1. det å ete, eting, gnaging
  2. noko som et eller gneg;
    særleg: avåt (1)
  5. jord eller grus som blir strødd på snøen så han skal tærast eller bråne
  6. i tann: ròte, karies
    Døme
    • ha åt i (på) tennene
Artikkelside

åte 1

substantiv inkjekjønn eller hokjønn

Opphav

norrønt áta; av ete (2

Tyding og bruk

  1. det å ete;
    Døme
    • han gjorde ikkje stor åta – han åt lite
  2. lokkemat for rovdyr;
    Døme
    • leggje ut åte;
    • han skaut reven på åta
  3. dyreplankton eller fiskeyngel som er næringsemne for større sjødyr (fisk og kval);
  4. Døme
    • kaste åte på snøen der han ligg tjukk
  5. stim av fisk
    Døme
    • ei åte med sild
Artikkelside