Nynorskordboka
åte 1
substantiv inkjekjønn eller hokjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hokjønn | ei åte | åta | åter | åtene |
| inkjekjønn | eit åte | åtet | åte | åta |
Opphav
norrønt áta; av ete (2Tyding og bruk
- lokkemat for rovdyr;
Døme
- leggje ut åte;
- han skaut reven på åta
- dyreplankton eller fiskeyngel som er næringsemne for større sjødyr (fisk og kval);
Døme
- kaste åte på snøen der han ligg tjukk
- stim av fisk
Døme
- ei åte med sild