Artikkelside

Nynorskordboka

åt 1

substantiv inkjekjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
eit åt	åtet	åt	åta

Opphav

norrønt át ‘eting, mat’; av ete (

Tyding og bruk

det å ete, eting, gnaging
noko som et eller gneg;
særleg: avåt (1)
lokkemat;
åte (1, 2)
åte (1, 3)
jord eller grus som blir strødd på snøen så han skal tærast eller bråne
i tann: rote, karies
Døme
- ha åt i (på) tennene
kreft