Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 293 oppslagsord

villa

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom italiensk; frå latin kanskje samanheng med vicus ‘gard (1), bykvartal, landsby’

Tyding og bruk

frittliggjande bustadhus (for éin familie) oftast med hage
Artikkelside

vigle 2

vigla

verb

Opphav

kanskje av vege (2

Tyding og bruk

ikkje vere i jamvekt;
stå, gå ustøtt
Artikkelside

vigge 2

vigga

verb

Opphav

kanskje samanheng med vigg

Tyding og bruk

Artikkelside

vidåtte

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt víðátta, -åtte kanskje samanheng med; norrønt håttr ‘slag, art’

Tyding og bruk

vid, open mark, stor landvidd, særleg i uttrykk

Faste uttrykk

  • vere på vidåtta
    kome på vidvanke, vere heilt utanfor
Artikkelside

vide 1

substantiv hokjønn

Opphav

kanskje av vid (2

Tyding og bruk

trekt til dømes over kvernsteinar, i kaffikvern eller liknande
Artikkelside

vert

substantiv hankjønn

Opphav

lågtysk wert; truleg samanheng med verd (2 og kanskje samanheng med vord (3

Tyding og bruk

  1. person som tek mot gjester og trakterer dei;
    Døme
    • hotellvert;
    • krovert;
    • verten bad gjestene til bords
    • ordtøke:
      • gjere rekning utan vert – gløyme, sjå bort frå viktige ting, noko som seinare skaper vanskar
  2. huseigar
    Døme
    • verten kasta ut leigebuarane
  3. person, institusjon som etter avtale driv eigedomen sin for ein annan parts (til dømes statens) rekning
    Døme
    • skaffe vert til forsøksdrift
  4. menneske, dyr eller plante som ein snyltar lever på
    Døme
    • mennesket er vert for bendelorm
Artikkelside

vermde

substantiv hankjønn

Opphav

kanskje av verme (1

Tyding og bruk

Artikkelside

veranda

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom engelsk frå indisk som truleg har ordet frå portugisisk ‘rekkverk’, kanskje av latin vara ‘stav’

Tyding og bruk

ope (eller innelukka) tilbygg på hus;
jamfør altan, balkong 1 og I sval
Døme
  • glasveranda;
  • gå ut på verandaen
Artikkelside

vegn

substantiv hokjønn

Opphav

kanskje samanheng med norrønt vega, viga ‘drepe’

Tyding og bruk

fangstreiskap særleg til fiske
Døme
  • halde både båt og vegn
Artikkelside

vatt

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

gjennom tysk og, nederlandsk, frå mellomalderlatin wadda; kanskje opphavleg arabisk batin ‘(vattert) fôr’

Tyding og bruk

  1. (plate av) laust samantvinna (bomulls)fibrar
    • reinse eit sår med vatt vætt i sprit;
    • pynte med granbar og vatt;
    • isolere med vatt
  2. i overført tyding:
    • pakke meiningane inn i vatt – uttale seg varsamt
Artikkelside
Side 7 av 30