Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 106 oppslagsord

herre 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt herra, herri, av gammallågtysk herro, komparativ av her ‘fornem’; jamfør herleg (1

Tyding og bruk

  1. Døme
    • herre konge!
    • bli herre over heile landet;
    • dei høge herrane i Kreml og Washington
  2. overhovud for huslyd;
    Døme
    • tene to herrar;
    • vere herre i huset;
    • vere herre i eige hus;
    • vere sin eigen herre
  3. Døme
    • te seg som ein herre;
    • mine damer og herrar;
    • ein herre på byen;
    • eit trimparti for herrar
  4. brukt som særnamn: Gud
    Døme
    • Herren vår Gud;
    • Herren vere med deg!
    • i genitiv brukt for å forsterke ei utsegn
      • eit herrens vêr;
      • for mange herrens år sidan;
      • kva i herrens namn er dette?

Faste uttrykk

  • leve herrens glade dagar
    vere sorglaust oppteken med fest og moro
  • vere/bli herre over
    meistre
    • vere herre over situasjonen
Artikkelside

granne

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt granni, g- av germansk ge- ‘saman’; samanheng med islandsk rann ‘hus’

Tyding og bruk

land, folk som er nær
Døme
  • be grannen om hjelp;
  • dei er gode grannar;
  • grannen min på lesesalen;
  • Sverige, grannen vår i aust
Artikkelside

himmelsk

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som høyrer til, kjem frå himmelen
    Døme
    • vår himmelske far;
    • himmelske sanningar
  2. i alle måtar god;
    herleg, vedunderleg
    Døme
    • eit himmelsk måltid
    • brukt som adverb
      • alt smakte himmelsk
Artikkelside

halvdag

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

tidsrom som berre varer ein halv dag, til dømes om arbeidsdag, arrangement eller skulefritidsordning
Døme
  • vi har valt halvdag for guten vår i barnehagen
Artikkelside

handelspartnar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person, verksemd eller land som ein handlar med
Døme
  • Tyskland er vår viktigaste handelspartnar i Europa
Artikkelside

attan

adverb

Opphav

norrønt aptan, aftan

Tyding og bruk

  1. Døme
    • der attan kjem bror vår
  2. bakantil (2), på eller ved baksida
    Døme
    • vere skiten både attan og framan
  3. brukt som preposisjon: attanfor (1)
    Døme
    • sopelimen står attan døra
Artikkelside

gud

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt goð, guð

Tyding og bruk

  1. overnaturleg skapning som har makt over naturen og menneska (og som blir æra og dyrka)
    Døme
    • greske gudar;
    • dyrke framande gudar;
    • bli æra som ein gud
  2. (brukt som særnamn) i monoteistiske religionar, særleg kristendomen: allmektig skapar som rår over verda og menneska;
    personleggjord åndeleg kraft som menneske ber til
    Døme
    • tru på Gud;
    • be til Gud;
    • takke Gud;
    • Gud vere lova;
    • Herren vår Gud;
    • forkynne Guds rike;
    • trua på Jesus som Guds son;
    • misbruke Guds namn;
    • lære at alle menneske er Guds barn
  3. brukt i utrop og andre meir eller mindre faste seiemåtar
    Døme
    • gud hjelpe meg;
    • gode gud for eit vêr;
    • gud, så redd eg vart;
    • det er eit guds under at det gjekk godt;
    • det var ei guds lykke at ikkje fleire liv gjekk tapt

Faste uttrykk

  • av Guds nåde
    som er svært evnerik
    • ein kunstnar av Guds nåde
  • det skal/må gudane vite
    det anar eg ikkje
  • eit syn for gudar
    noko som er svært vakkert eller umåteleg morosamt å sjå
  • for guds skuld
    framfor alt;
    for all del
    • sei for guds skuld ikkje noko
  • gud betre
    • brukt i utrop
      • gud betre oss for eit vêr;
      • gud betre for ei herleg tid
    • sant å seie;
      ærleg talt
      • det er nok slik fatt, gud betre
  • Gud nåde
    brukt som trugsel: måtte Gud vise nåde (til den som vågar det nemnde)
    • Gud nåde deg om du kjem for seint!
  • gud og kvarmann
    absolutt alle
    • han skrytte av det til gud og kvarmann
  • gud veit
    det er ikkje godt å seie;
    ingen kan vite
    • gud veit kvar han er no
  • gudane veit
    det er ikkje godt å seie;
    ingen kan vite
    • gudane veit korleis det gjekk til
Artikkelside

bærhaust

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

haust med omsyn til avling av bær (1, 1)
Døme
  • ein kald vår gav ein dårleg bærhaust
Artikkelside

avleggje, avlegge

avleggja, avlegga

verb

Opphav

opphavleg ‘leggje frå seg’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • avleggje eid;
    • avleggje ein positiv dopingprøve
  2. gå opp til ein prøve eller eksamen
    Døme
    • dei avla eksamen i vår
Artikkelside

annus mirabilis

substantiv inkjekjønn

Uttale

anˊnus miraˊbilis

Opphav

frå latin ‘år med miraklar’

Tyding og bruk

storarta år
Døme
  • eit annus mirabilis i historia vår
Artikkelside
Side 6 av 11