tåre
substantiv hokjønn
Opphav
eigenleg fleirtal av tår (1Tyding og bruk
- drope av væske som blir utskild frå tårekjertelen, og som kan renne frå auga ved sinnsrørsle, smerte eller pårøyning
Døme
- gråte, le så tårene renn;
- ta i, slå seg så tårene sprett;
- få tårer i auga (av sorg e l)
- auga fyllest med tårer;
- tørke tårer (frå kinnet)
Faste uttrykk
- felle tårer overgråte, syrgje av di (noko er hendt)
- spare tårene sineikkje gråte i utrengsmål; ikkje hykle at ein er lei seg e l
- ta til tårenebyrje å gråte