Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 163 oppslagsord

organisk

adjektiv

Opphav

frå gresk; jamfør organ

Tyding og bruk

  1. som høyrer til dyre- eller planteriket;
    Døme
    • organisk avfall;
    • det finst ikkje organisk liv på planeten
  2. i kjemi: som inneheld karbonsambindingar;
    Døme
    • grunnkurs i organisk kjemi
  3. i medisin: som gjeld eit organ (1) i kroppen
    Døme
    • organisk sjukdom
  4. som er ein harmonisk og naturleg del av ein større heilskap
    Døme
    • ein organisk del av samfunnet
Artikkelside

preppar

substantiv hankjønn

Opphav

av preppe

Tyding og bruk

  1. person som preparerer ski eller skiløyper
  2. person som førebur seg for framtidige kriser ved å sikre seg eit lager av mat, medisin og anna
Artikkelside

preservativ 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå fransk; av preservere

Tyding og bruk

  1. i medisin: førebyggjande legemiddel
  2. prevensjonsmiddel, særleg kondom
Artikkelside

preservativ 2

adjektiv

Tyding og bruk

i medisin: som verkar førebyggjande
Artikkelside

polypp

substantiv hankjønn

Opphav

av gresk pous ‘fot’; jamfør poly-

Tyding og bruk

  1. einskildindivid av polyppdyr
  2. i medisin: godarta utvekst i slimhinne eller hud
    Døme
    • ha polyppar i nasen
Artikkelside

apné, apne

substantiv hankjønn

Uttale

apneˊ

Opphav

av gresk apnoia ‘utan andedrag’

Tyding og bruk

i medisin: forbigåande eller total stogg i andedraget;
i ord som søvnapné
Artikkelside

placeboeffekt, plaseboeffekt

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

gagnleg verknad som eit placebo har, fordi ein trur det er medisin
Artikkelside

placebo, plasebo

substantiv inkjekjønn

Uttale

plaseˊbo

Opphav

av latin placere ‘tekkjast’

Tyding og bruk

noko, til dømes ei sukkerpille, som ein tek inn i den tru at det er verksam medisin, men som ikkje inneheld legemiddel;
Artikkelside

nymfoman 1

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

i medisin: utdatert nemning på kvinne som har (unormalt) sterk kjønnsdrift;
Artikkelside

irritere

irritera

verb

Opphav

av latin irritare ‘eggje, pirre, framkalle’

Tyding og bruk

  1. i medisin: verke på organisme eller del av organisme slik at han reagerer og blir sår, raud og liknande
    Døme
    • tobakksrøyk irriterer halsen
  2. ergre, øse opp, harme
    Døme
    • irritere seg over noko;
    • vere irritert på noko eller nokon;
    • vere irritert over noko eller nokon
    • brukt som adjektiv
      • ei irriterande røyst;
      • irriterande reklame
    • brukt som adverb:
      • bilen køyrde irriterande sakte
Artikkelside
Side 2 av 17