Nynorskordboka
organisk
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| organisk | organisk | organiske | organiske |
Opphav
frå gresk; jamfør organTyding og bruk
- som høyrer til dyre- eller planteriket;
Døme
- organisk avfall;
- det finst ikkje organisk liv på planeten
- i kjemi: som inneheld karbonsambindingar;jamfør uorganisk (1)
Døme
- grunnkurs i organisk kjemi
- i medisin: som gjeld eit organ (1) i kroppen
Døme
- organisk sjukdom
- som er ein harmonisk og naturleg del av ein større heilskap
Døme
- ein organisk del av samfunnet