Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 31 oppslagsord

byggjesone, byggesone

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

sone (1, 1) som ein kan byggje i
Artikkelside

temperert

adjektiv

Opphav

eigenleg perfektum partisipp av temperere

Faste uttrykk

  • temperert klima
    skiftande, men ikkje ekstremt klima, med markerte årstider, til skilnad frå arktisk, tropisk
  • temperert sone
    område på jorda med temperert klima
Artikkelside

atomfri

adjektiv

Tyding og bruk

som er utan atomvåpen

Faste uttrykk

  • atomfri sone
    sone eller område der det er forbode å plassere atomvåpen
Artikkelside

blindsone

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. sone (1, 1), område rundt ein farkost som føraren ikkje kan sjå direkte frå førarsetet
    Døme
    • hugs å sjekke blindsona
  2. i overført tyding: noko ein ikkje legg merke til;
    noko som ikkje får omtale
    Døme
    • journalistikken har blindsoner
Artikkelside

sone 1

substantiv hokjønn

Opphav

frå gresk ‘belte’

Tyding og bruk

  1. avgrensa område, belte (4) med særmerkte tilhøve eller føresegner
    Døme
    • atomfri sone;
    • nøytral sone;
    • jorda er delt inn i den varme sona, dei tempererte sonene og dei kalde sonene
  2. Døme
    • Noreg ligg i sona med mellomeuropeisk tid
  3. i overført tyding: som etterledd i sms der førsteleddet syner kva saksområde det gjeld
Artikkelside

strandsone

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

i Noreg: 100 m brei sone (1, 1) langs kysten og vassfar som er underlagd strenge reglar for bygging
Døme
  • huset ligg i strandsona
Artikkelside

trafikksone

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

sone med særskilde reglar for motortrafikk
Artikkelside

tidssone

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

sone med same tid (1, 2);
område der alle klokker skal vise same tid
Døme
  • reise over sju tidssoner
Artikkelside

svane 2

svana

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

samanheng med sone (2

Tyding og bruk

  1. bli mindre, ta av
    Døme
    • kulen svana (ned)
  2. bli still;
Artikkelside

straff

substantiv hokjønn

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

rådgjerd, gjengjeld for brotsverk, misgjerd eller ulydnad;
refsing, tukting
Døme
  • hard, rettvis, mild straff;
  • få straff som fortent

Faste uttrykk

  • sone straffa si
    sitje i fengsel; bøte for ei misferd
Artikkelside
Side 2 av 4