Nynorskordboka
blindsone
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei blindsone | blindsona | blindsoner | blindsonene |
Tyding og bruk
- sone (1, 1), område rundt ein farkost som føraren ikkje kan sjå direkte frå førarsetet
Døme
- hugs å sjekke blindsona
- i overført tyding: noko ein ikkje legg merke til;noko som ikkje får omtale
Døme
- journalistikken har blindsoner