Avansert søk

12 treff

Bokmålsordboka 4 oppslagsord

trutne

verb

Opphav

norrønt þrútna, av truten

Betydning og bruk

  1. svulme, svelle, hovne opp
    Eksempel
    • fingeren trutner
  2. om treverk: svelle, bli tett
    Eksempel
    • båten lakk som en sil før den trutnet

truten

adjektiv

Opphav

norrønt þrútinn

Betydning og bruk

trutning

substantiv hunkjønn eller hankjønn

Betydning og bruk

Eksempel
  • trebåten trenger et par døgn med trutning

hovne

verb

Opphav

av hoven

Betydning og bruk

Eksempel
  • fingeren hovnet stygt opp

Nynorskordboka 8 oppslagsord

trutne 2

trutna

verb

Opphav

norrønt þrútna; av truten

Tyding og bruk

  1. svelle opp;
    hovne
    Døme
    • føtene har trutna
  2. om treverk: svelle ut eller bli tett av væte
    Døme
    • den gisne stampen har trutna etter han vart sett i vatn;
    • døra har trutna så ho går ikkje att

truten

adjektiv

Opphav

norrønt þrútinn

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ein truten finger;
    • vere truten i andletet av tannverk
  2. som har trutna (2
    Døme
    • døra er så truten

trutning

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

Døme
  • båten ligg til trutning ved bryggja

trotne

trotna

verb

Opphav

av troten (1

Tyding og bruk

  1. Døme
    • foten har trotna opp
  2. Døme
    • døra har trotna

hovne

hovna

verb

Opphav

av hoven

Tyding og bruk

Døme
  • kneet hovna stygt opp

posne

posna

verb

Opphav

av posen

Tyding og bruk

trutne, svelle ut

stalme 2

stalma

verb

Opphav

av stalme (1

Tyding og bruk

bli utspent, trutne av mjølk som strøymer til
Døme
  • juret stalma

bolne

bolna

verb

Opphav

samanheng med bolen

Tyding og bruk

hovne, trutne (opp)
Døme
  • bolne ut