Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
7 treff
Bokmålsordboka
1
oppslagsord
lydløs
,
lydlaus
adjektiv
Vis bøyning
Betydning og bruk
som ikke gir fra seg en lyd
;
uhørlig
Eksempel
lydløse
skritt
brukt som
adverb
:
fuglen fløy
lydløst
Artikkelside
Nynorskordboka
6
oppslagsord
lydlaus
,
ljodlaus
adjektiv
Vis bøying
Tyding og bruk
som ikkje gjev frå seg nokon lyd
;
uhøyrleg
Døme
lydlause
steg
brukt som
adverb
:
fuglen flaug
lydlaust
Artikkelside
lyd
3
III
adjektiv
Vis bøying
Opphav
norrønt
hljóðr
‘tagal, still’
;
samanheng
med
lyd
(
1
I)
Tyding og bruk
med klar lyd
;
lett å høyre
;
høyrleg
Døme
ei lyd bjølle
brukt som
adverb
:
snakke høgt og lydt
som er slik at lydar høyrest godt
;
dårleg lydisolert
Døme
det er lydt i huset
still
(
2
II
, 2)
,
lydlaus
Døme
lydt vêr
;
det er lydt i kveld
Artikkelside
tyst
adjektiv
Vis bøying
Opphav
truleg
samanheng
med
norrønt
tvistr
‘still, sorgfull’
Tyding og bruk
tagal
;
still
(
2
II)
;
lydlaus
Døme
sitje så tyst
;
alt er så tyst omkring meg
Artikkelside
stum
adjektiv
Vis bøying
Opphav
lågtysk
;
samanheng
med
stamme
(
3
III)
Tyding og bruk
som ikkje kan
eller
vil snakke
Døme
vere fødd stum
;
stum som ein østers
–
heilt tagal, uvillig til å snakke
mållaus
(
2
II)
bli stum av undring
lydlaus
,
still
(
2
II)
radioen vart stum
utan ord
Døme
det låg ei stum bøn i auga hennar
;
stum sorg
som ikkje blir uttalt
Døme
t er stum i pronomenet «det»
Artikkelside
still
2
II
adjektiv
Vis bøying
Opphav
samanheng
med
stall
;
same opphav som
stille
(
3
III)
Tyding og bruk
som er i ro
;
kvilande,
roleg
Døme
sitje stiv og still
;
fjorden låg stavande still
–
blikstill
;
no står det heilt stilt for meg
–
no greier eg ikkje å tenkje klart, å kome på det
i
superlativ
:
stillaste vatnet har djupaste grunnen
–
den som seier lite, kan ofte vere den mest djuptenkte el. ha mykje løynt i seg
utan bråk, larm, uro
;
lydlaus
Døme
elva rann still
el.
stilt
;
ein still og fredeleg stad
;
gå stilt i trappa
;
det var heilt stilt i huset
blyg
han er så still og smålåten
tagal
ho er så still og alvorleg
;
teie still
el.
stilt
–
slutte å snakke
;
still bøn
Faste uttrykk
den stille veka
veka frå palmesøndag til og med påskeaftan (da musikk og andre gledesteikn var borte frå gudstenesta i eldre tid)
gå stilt i dørene
fare varsamt fram
i det stille
i løynd
still mobilisering
mobilisering utan offentleg kunngjering
Artikkelside
stilne
stilna
verb
Vis bøying
Opphav
av
still
(
2
II)
Tyding og bruk
bli still(are), roleg(are)
Døme
vinden stilna (av)
;
trafikken stilna (av) utover kvelden
bli lydlaus, kverve
Døme
songen stilna brått
Artikkelside