Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
65 treff

Bokmålsordboka 25 oppslagsord

Nynorskordboka 40 oppslagsord

skråband

substantiv inkjekjønn

Opphav

av skrå (4

Tyding og bruk

  1. bord, planke som går på skrå og er stø (2 i bindingsverk
    Døme
    • stive av reisverket med skråband
  2. kanteband av ein tystrimmel som er klipt på skrå av trådretninga
Artikkelside

skipsplanke

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

planke i skip, særleg i skipsdekk
Artikkelside

skie

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt skíða; samanheng med ski

Tyding og bruk

  1. stykke av kløyvd ved
    Døme
    • vedskie
  2. Døme
    • aurskie;
    • beitskie
Artikkelside

sekstoms

adjektiv

Tyding og bruk

som er seks tommar lang eller tjukk
Døme
  • ein sekstoms spikar;
  • ein sekstoms planke
Artikkelside

post 1

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom lågtysk; frå latin postis ‘dørstolpe’

Tyding og bruk

særleg i samansetningar: stolpe (1, støtte (1;
Døme
  • dobbel låvedør med post i midten;
  • vasspost;
  • vindaugspost
Artikkelside

fas 1

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk, frå fransk face ‘ansikt’; samanheng med fasade

Tyding og bruk

skrå, høvla kant på fjøl, planke eller stein
Artikkelside

dumpe 1

dumpa

verb

Opphav

norrønt dumpa ‘slå, støyte’

Tyding og bruk

  1. falle tungt, deise
    Døme
    • dumpe ned på sofaen
  2. slumpe, kome eller råke tilfeldig
    Døme
    • det er lettare å dumpe borti desse folka på bygda
  3. stryke til eksamen
    Døme
    • dumpe for andre gong
  4. Døme
    • dumpe søppel
  5. vippe på ein planke;
Artikkelside

bordell

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Uttale

bordelˊl

Opphav

frå fransk diminutiv av borde ‘hus’, opphavleg frå germansk; same opphav som bord (2 i tyding ‘planke’

Tyding og bruk

hus der det blir drive med prostitusjon;
Artikkelside

bergingsplanke

substantiv hankjønn

Opphav

opphavleg planke som ein druknande klamrar seg til

Tyding og bruk

siste utveg, naudhjelp;
Artikkelside

bereevne

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. evne (1, 1) til å bere (3, 5) ei viss tyngd
    Døme
    • ein planke med stor bereevne
  2. i overført tyding:
    Døme
    • økonomisk bereevne
Artikkelside
Side 4 av 4